نقل شده که پیامبر اکرم(ص) در عروسی فاطمه زهرا(س) یک دست پیراهن نو به دخترش داده بود تا در شب عروسی بپوشد. هنگامی که حضرت فاطمه(س) به خانه زفاف رفت و بر سجاده عبادت، در حال مناجات با پروردگار بود، زن مستمندی به در خانه آمد و اظهار نیاز کرد و لباسی طلبید. فاطمه(س) که در آن وقت دو پیراهن داشت: یکی کهنه و دیگری نو، به مصداق آیه «لن تنالوا البر حتی تنفقوا مما تحبون؛ )آل عمران/92)  "هرگز به نیکی دست نمی یابید و از نیکان نمی شوید، مگر اینکه از آنچه دوست می دارید، انفاق کنید." پیراهن نو را به فقیر بخشید.
ما چه می کنیم، لباس های از مد افتاده، تنگ و کوتاه شده، لباس هایی که دیگر آن ها را دوست نداریم به فقیر می دهیم.
حدود چندین سال سال پیش در یک مرکزی فرهنگی اعلام کردند برای کمک به مردم یک منطقه فقیر نشین نیاز به پوشاک و البسه است، متاسفانه برخی از لباس هایی که به این مرکز آورده شده بود، از فرط کهنگی اصلا قابل پوشیدن نبود، در این جور مواقع چگونه می توانیم مدعی شویم که دوستدار حضرت فاطمه هستیم، ایشان لباس عروسی خود را در شب عروسی به فقیر هدیه دادند.
ما همگی دوستدار حضرت فاطمه (س) هستیم، اما دوستی بدون شناخت و معرفت به حق ایشان بی ارزش است.
خدایا به ما محبت همراه با شناخت و معرفت به حق وجودی ایشان را عنایت بفرما. آمین یا رب العالمین