یک قصه:
این قصه و همه شخصیت ها واقعی هستند.
پرده اول:
مرد، خسته و خاک آلوده از جبهه برگشته بود. زن، او را احترام کرد و به صورتش لبخند زد. مرد، گرسنه بود؛ پرسید چیزی برای خوردن داریم؟ زن سرش را پایین انداخت. مرد با ناراحتی و شرمساری پرسید چرا نگفتی که چیزی تهیه کنم؟ و از خانه بیرون رفت. در جیب هایش پولی نداشت ولی پیش اهالی محل آبرودار بود. از یک آشنا کمی پول قرض کرد آنقدر که بتواند وعده ی غذایی تهیه کند. سرکوچه رفیق همرزمش را دید. با هم از جبهه برگشته بودند؛ سرش را پایین انداخته بود و گریه میکرد. مرد پرسید: «چیزی شده؟». گفت خانه مان خالی است؛ شرمنده ی زن و بچه ام شده ام. مرد بی معطلی پول را به او داد. مانده بود چه کند؛ وقت نماز شد و او به مسجد محل رفت ولی قلبش از فکر گرسنگی زن و بچه اش آب شده بود. نماز که تمام شد برای احوال پرسی با امام جماعت مسجد جلو رفت. امام جماعت مسجد، پدرهمسرش بود. پیرمرد نورانی لبخندی زد و گفت باهم میرویم خانه ی شما؛ میخواهم ناهار را با دختر و نوه هایم بخورم! مرد ایستاد و هیچ نگفت. به روی خودش نیاورد و دو نفری به سمت خانه حرکت کردند.

پرسوناژها به ترتیب ایفای نقش:
مرد رزمنده: علی ابن ابیطالب علیه السلام
زن: زهرای مرضیه سلام الله علیها
رفیق مرد: مقداد
امام جماعت مسجد: رسول اکرم صل الله علیه و آله

                                             
پرده دوم:
مرد با پدرهمسرش به خانه رسیدند. زن به نماز ایستاده بود. کنار سجاده ی زن سفره ای بود با طعم و رنگ غذاهای بهشتی... گویا فرشتگان ار باطن قبله برای زن آورده بودند. پیرمرد لبخندی زد یعنی من همه چیز را میدانم...
این قصه و همه شخصیت ها واقعی هستند.

منبع: صفحه پلاس وحید یامین پور

اهل کوفه نبودن یعنی اینکه بدانی
تاحسین ع نیامده مسلم ولی امر است

حال که امام خامنه ای امسال را سال حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی نامگذاری کردند، من و تو برای لبیک به این پیام و فرمان رهبر چه برنامه ای داریم.
آیا تا به حال اندیشیده ای؟
نشستن و نالیدن و منتظر بودن تا دیگران کاری کنند، شایسته منتظران نیست، باید برخیزیم، یا علی بگوییم و حماسه دیگر بیافرینیم،
امام منتظر است ....

ساخت فیلم آرگو انتقادهای زیادی را به دنبال داشت، این انتقادات در ایران تا حدی بوده است که دولت ایران به یک وکیل فرانسوی برای پیگیری پرونده و طرح آن در محاکم آمریکا از سوی دولت ایران پیش پرداخت داده است.
این اولین فیلمی نیست که علیه ایران و اسلام ساخته می شود و البته آخرین نمونه آن نیز نخواهد بود؛ ساخت فیلمهایی مانند سیصد، سنگسار ثریا ، بدون دخترم هرگز و... هر کدام با به تحریف کشیدن واقعیت سعی در مخدوش کردن چهره اسلام و ایران در اذهان مدم دنیا داشتند؛ آنها دشمن این مردم و سرزمین هستند و هیچگاه هم سعی در پنهان کردن این دشمنی نداشته و همه تلاش خود را در جهت رسیدن به خواسته های خود کرده اند.
شکایت از هالیود و سازندگان این فیلم و فیلمهای مشابه که با هدف ایران هراسی ساخته می شود در صورتی می تواند مفید باشد که اقدامات دیگری نیز به موازات آن صورت گیرد، اقدامات فرهنگی اصولی بر پایه فرهنگ غنی ایرانی-اسلامی می تواند یکی از همین کارها باشد، وقتی گفته می شود که ما در جبهه جنگ نرم قرار داریم، چرا کارها و اقدامات فرهنگی ما آنقدر قدر ضعیف است،  گاه اصلا دیده نمی شود، البته اگر چیزی تولید شود.
                                        
نگاه دقیق تر به آثار سینمایی، فیلمها و سریال های ساخت داخل نشان می دهد کاری که ما با فرهنگ خود می کنیم کمتر از کاری نیست که دیگران با ساخت فیلمهایی چون آرگو و یا سیصد می کنند. وقتی ما نتوانسته ایم فیلمهای قوی و آثار فاخری از فرهنگ بزرگ این سرزمین بسازیم، چگونه توقع داریم که دیگران به فرهنگ ما احترام بگذارند، باعث تاسف است که فیلمها، سریالهای تولید شده به طور خاص و دیگر آثار هنری به صورت عام گاه نه تنها هیچ نشانه ای از فرهنگ ایرانی و اسلامی ندارند؛ بلکه گاه حتی تضعیف کردن و به سخره گرفتن فرهنگ عظیم این ملت را به دنبال دارد.
صدا و سیما و سینمای ما تا به حال چند فیلم قوی و تاثیرگذار در مقابله با این آثار نفرت انگیز هالیوودی ساخته اند، ما فقط یاد گرفته ایم هراز چندگاهی و با تولید و نمایش یک فیلم توهین آمیز دچار جوزدگی بشویم و برای مدتی پیرامون آن فیلم نشست و سمینار و جلسات نقد و کارشناسی  برگزار می کنیم و بعد آن را فراموش می کنیم تا ساخت و پخش یک فیلم دیگر.
ای کاش به جای رفتارهای افراطی و تفریطی کمی اصولی تر و منطقی تر و در یک برنامه ریزی بلند مدت وارد عمل می شدیم تا شاهد تاثیرگذاری بهتر و بیشتر و نهایتا معرفی بهتر فرهنگ و ارزشهای خود باشیم.
برگزیده مجله پارسی بلاگ