ساخت فیلم آرگو انتقادهای زیادی را به دنبال داشت، این انتقادات در ایران تا حدی بوده است که دولت ایران به یک وکیل فرانسوی برای پیگیری پرونده و طرح آن در محاکم آمریکا از سوی دولت ایران پیش پرداخت داده است.
این اولین فیلمی نیست که علیه ایران و اسلام ساخته می شود و البته آخرین نمونه آن نیز نخواهد بود؛ ساخت فیلمهایی مانند سیصد، سنگسار ثریا ، بدون دخترم هرگز و... هر کدام با به تحریف کشیدن واقعیت سعی در مخدوش کردن چهره اسلام و ایران در اذهان مدم دنیا داشتند؛ آنها دشمن این مردم و سرزمین هستند و هیچگاه هم سعی در پنهان کردن این دشمنی نداشته و همه تلاش خود را در جهت رسیدن به خواسته های خود کرده اند.
شکایت از هالیود و سازندگان این فیلم و فیلمهای مشابه که با هدف ایران هراسی ساخته می شود در صورتی می تواند مفید باشد که اقدامات دیگری نیز به موازات آن صورت گیرد، اقدامات فرهنگی اصولی بر پایه فرهنگ غنی ایرانی-اسلامی می تواند یکی از همین کارها باشد، وقتی گفته می شود که ما در جبهه جنگ نرم قرار داریم، چرا کارها و اقدامات فرهنگی ما آنقدر قدر ضعیف است،  گاه اصلا دیده نمی شود، البته اگر چیزی تولید شود.
                                        
نگاه دقیق تر به آثار سینمایی، فیلمها و سریال های ساخت داخل نشان می دهد کاری که ما با فرهنگ خود می کنیم کمتر از کاری نیست که دیگران با ساخت فیلمهایی چون آرگو و یا سیصد می کنند. وقتی ما نتوانسته ایم فیلمهای قوی و آثار فاخری از فرهنگ بزرگ این سرزمین بسازیم، چگونه توقع داریم که دیگران به فرهنگ ما احترام بگذارند، باعث تاسف است که فیلمها، سریالهای تولید شده به طور خاص و دیگر آثار هنری به صورت عام گاه نه تنها هیچ نشانه ای از فرهنگ ایرانی و اسلامی ندارند؛ بلکه گاه حتی تضعیف کردن و به سخره گرفتن فرهنگ عظیم این ملت را به دنبال دارد.
صدا و سیما و سینمای ما تا به حال چند فیلم قوی و تاثیرگذار در مقابله با این آثار نفرت انگیز هالیوودی ساخته اند، ما فقط یاد گرفته ایم هراز چندگاهی و با تولید و نمایش یک فیلم توهین آمیز دچار جوزدگی بشویم و برای مدتی پیرامون آن فیلم نشست و سمینار و جلسات نقد و کارشناسی  برگزار می کنیم و بعد آن را فراموش می کنیم تا ساخت و پخش یک فیلم دیگر.
ای کاش به جای رفتارهای افراطی و تفریطی کمی اصولی تر و منطقی تر و در یک برنامه ریزی بلند مدت وارد عمل می شدیم تا شاهد تاثیرگذاری بهتر و بیشتر و نهایتا معرفی بهتر فرهنگ و ارزشهای خود باشیم.
برگزیده مجله پارسی بلاگ

بهش گفتم: امام زمان (عج) رو دوست داری؟
گفت: آره ! خیلی دوسش دارم
گفتم: امام زمان حجاب رو دوست داره یا نه؟
گفت: آره !
گفتم : پس چرا کاری که آقا دوست داره انجام نمیدی؟
گفت: خب چیزه!…. ولی دوست داشتن امام زمان عج به ظاهر نیست ، به دله
گفتم: از این حرف که میگن به ظاهر نیست ، به دله بدم میاد
گفت: چرا؟
براش یه مثال زدم:
گفتم: فرض کن یه نفر بهت خبر بده که شوهرت با یه دختر خانوم دوست شده
و الان توی یه رستوران داره باهاش شام می خوره. تو هم سراسیمه میری
و می بینی بله!!!! آقا نشسته و داره به دختره دل میده و قلوه می گیره.
عصبانی میشی و بهش میگی: ای نامرد! بهم خیانت کردی؟
بعد شوهرت بلند میشه و بهت میگه : عزیزم! من فقط تو رو دوست دارم.
بعد تو بهش میگی: اگه منو دوست داری این دختره کیه؟ چرا باهاش دوست شدی؟
چرا آوردیش رستوران؟ اونم بر می گرده میگه: عزیزم ظاهر رو نبین! مهم دلمه!
دوست داشتن به دله…
دیدم حالتش عوض شده
بهش گفتم: تو این لحظه به شوهرت نمیگی: مرده شور دلت رو ببرن؟
تو نشستی با یه دختره عشقبازی می کنی بعد میگی من تو دلم تو رو دوست دارم؟
حرف شوهرت رو باور می کنی؟
گفت: معلومه که نه! دارم می بینم که خیانت می کنه ، چطور باور کنم؟
معلومه که دروغ میگه

     
گفتم: پس حجابت….
اشک تو چشاش جمع شده بود
روسری اش رو کشید جلو
با صدای لرزونش گفت: من جونم رو فدای امام زمانم می کنم ، حجاب که قابلش رو نداره
از فردا دیدم با چادر اومده
گفتم: با یه مانتو مناسب هم میشد حجاب رو رعایت کرد!
خندید و گفت: می دونم ! ولی امام زمانم چــــــادر رو بیشتر دوست داره
می گفت: احساس می کنم آقا داره بهم لبخنــــــــــد می زنه.

پی نوشت: راوی ناشناس
انتشار در عمارنامه