خنده های مصنوعی
انسان قرن بیست و یکم بعد از گم کردن راه و افزایش تنش های روانی، افسردگی سعی کرد تا راههایی را برای خروج بشر از این بحران بیابد، ولی چون راه را گم کرده بود باز هم به خطا کرد. بسیار از دانشمندان و پژوهشگران تلاش کردند تا مردم را به طور مصنوعی وادار به خنده کنند. درواقع کمپانی هایی تاسیس شد برای خنده های مصنوعی!
کمپانی های تولید فیلم های کمدی و طنز، مدارس آموزش خنده، کارنوالهای خیابانی و تولید انواع شادی های سمعی و بصری با صرف هزنیه های سرسام آور تلاش می کردند تا برای انسان غرق شده راه نجاتی بیابند. اما زهی خیال باطل.
حال پس از گذشته سال ها، دانشمندان بزرگ به این نتیجه رسیده اند که تلاش این کمپانی ها تنها شادی های زودگذری را برای انسان به ارمغان می آورد و بعد از اتمام صحنه های شادی، نگرانی، ترس و پریشانی به سرعت بر وی غالب می شود.
درواقع اکنون بعد از اینکه فرضیه های مختلفی را برای شاد کردن انسان تجربه کردند، اعلام کرده اند که مشکل انسان، درجای دیگری است. مشکل انسان امروز فقر معنویت در زندگی است. یعنی همان چیزی است که خداوند در قرآن کتاب آسمانی خود به انسان گوش زد کرده است: «بگو به فضل و رحمت خدا باید خوشحال شوند که آن بسی بهتر است از مال و متاعی که گردآوری کرده اند.»^*
                           
خوشی ها یکسان نیستند ، برخی بیش از چند ثانیه، چند دقیقه و یا ساعت بیشتر طول نمی کشند، برخی خوشی ها موجب انبساط خاطر ما در طول روز، سال و یا ماه می گردد، اما مومن واقعی باید به دنبال شادی همیشگی باشد. امام علی (ع) در وصف مومن  می فرماید: «مومن  نشاط دایمی دارد».
طول ایمان در دل یعنی غروب تمام نگرانی ها و افسردگی ها. انسان مومن شادی و نشاط واقعی را به خنده های پوچ که تنها غفلت از مرگ و قیامت را برای او به دنبال دارد، عوض نمی کند. انسان مومن شادی های خود را در راستای رضای پروردگار سوق می دهد و هدفمند می کند.
خدایا کمک کن تا مومن باشیم، به حقیقت ذات وجودیت
*سوره یونس آیه 58
پ.ن: لینک مرتبط
پ.ن: انشاالله این مبحث ادامه خواهد داشت.  (پیرامون نحوه شادی کردن و شاد زیستن در اسلام)