شادی انسان مومن (آیه ی لبخند)
انسان مومن شادی را در شاد کردن دل یک انسان دیگر، مهرورزی و عشق به خانواده، دوستان و همنوع، برقراری آرامش، امنیت روانی و عاطفی اجتماع پیرامون خود جستجو می کند
انلام با شادی و شاد کردن مخالف نیست. در فرهنگ دینی ما شد کردن از خصلت های مومن بر شمرده شده است: از محبوب ترین کارها نزد خداوند، وارد ساختن شادمانی بر دل مومنان است.*
البته نباید فراموش کنیم که شادی آموختنی است. و آموزش در این مسیر می تواند انسان را از افتادن در ورطه نابودی نجات دهد. باید مواظب باشیم تا در شادی و خنده هایمان خدا و رضایت او را فراموش نکنیم، اگر به یاد داشته باشیم که چرا متولد شده ایم و باید چه راهی را برای رسیدن به سعادت اخروی طی کنیم، امکان لغزش و خطا و غفلت در زندگی و البته گمراهی کمرنگ خواهد شد.
شادی و شاد کردن آنقدر در اسلام اهمیت دارد که خداوند متعال لبخند نشاندن بر چهره دیگران را پاداش داده و عملی دارای ثواب بر می شمارد.
پیامبر (ص) می فرماید: خداوند کسی را که روی برادرش چهره در هم کشد، دشمن می دارد.
اما این شادی و شاد زیستن نباید به قیمت تمسخر قرار دادن فرد و یا قومی باشد، شادی که از مسخره کردن افراد و غیبت کردن آنها حاصل شود، نه تنها مورد رضایت پروردگار نیست، بلکه با شادی مد نظر اسلام بسیار فاصله دارد. شاید به همین خاطر است که در دین اسلام سفارش شده است که در هنگام شادی، خدا را مد نظر قرار دهیم.
                         
رسول اکرم (ص) می فرماید: ورزش و بازی کنید و تفریح داشته باشید، همانا من ناراحتم که در دین شما  خستگی و بی نشاطی دیده می شود .**
و امام علی نیز می فرماید:
مومن  ، زندگی خود را  در هر شبانه روز به 3 بخش تقسیم  می کند :بخشی  برای عبادت  خداوند، بخشی برای کسب  حلال، بخشی برای لذت  های حلال و روا.
همانطور که از احادیث و روایات نیز مشخص است، شادی و نشاط نه تنها در اسلام منع نشده است، بلکه به آن سفارش شده است و یکی از صفات بارز انسان مسلمان بر شمرده شده است.
باید توجه داشت که شادی وسیله ای موثر است و نه هدف اصلی. شادی خود هدف نیست، بلکه عاملی است که می تواند برای رسیدن انسان به هدف عالیش مورد توجه قرار گیرد. شادی فقط محرکی برای کشف استعدادهای درونی است؛ شادی نعمتی از سوی پروردگار عالم است که باید همانند دیگر نعمتهایش در مسیر بندگی هزینه شود.
پ.ن: آیا می دانید حدود صد غسل مستحبی وارد شده که همه آنها نشاط آور است و جالب اینکه یکی از غسل ها به نام غسل نشاط است.***

* کافی جلد 2 صفحه 189
** بحارالانوار ،ج 6 ، ص 361
***عروه الوثقی ج 1 ص 464