گاه انسان عمری کار صالح انجام می دهد و در شب قدر نتیجه اش را دریافت می کند، لذا هر کسی نمی تواند بگوید من، شب قدر را درک کردم پس زرنگ هستم و این موجب شود که انسان هر کار که خواست انجام بدهد به این امید که من در شب قدر می توانم تدارک مافات و گذشته کنم، اینطرو نیست.
درک شب قدر ، برای همه کس توفیق نیست. کسی در آنشب موفق است که در طول سال قدمی برداشته و کاری کرده باشد. آن وقت در شب قدر اجری به او می دهند که از عمل هزار ماه بیشتر است و درک و فضل آن بالاست. اما اینطور نیست که بگوییم فلانی شانس آورد که شب قدر خوابش نبرد، شانس به او رو کرد که آن شب در یک معبد و یا حرمی بود و آن شب حال خوشی داشت؛ اما من چرتم می گرفت، خوابم می برد یا آن شب ما به هیچ کاری موفق نشدیم. این طور نیست بلکه این ها ریشه و علت دارد. علت آن را باید در طول سال گذشته جستجو کرد.
فرد در طول سال گذشته اش وقت های کثیری را تلف می کند،نعمتهای زیادی را ضایع می کند، نتیجه اش این می شود که در شب قدر، حواله ای ندارد که بتواند حالی به دست بیاورد. روزی و قسمتی ندارد. اینکه بگوییم: الله یرزق من یشاء معنای یشاء این است که هر کس استحقاق رزق داشت دیگر آنجا مشیت خدا محدود به اساب و آثار و امثال این ها نیست، بلکه خدا به هر شکلی می تواند به او روزی دهد؛ اما این فرد باید استحقاق خودش را نشان داده باشد برای این روزی، تا آن را به دست بیاورد.
پس اعمال یک سال انسان در یک شب قدر به او پرداخت می شود، اما باید قبلا کمیت و کیفیت آن را ذره ذره کسب کرده باشد و در واقع فعلیت و بهه ثمر رسیدن آن در آن شب است.
منبع: کتاب نماز استاد حائری شیرازی
میسر نگردد کس به این سعادت،به کعبه تولد و به محراب شهادت
شهادت امیرالمونین علی (ع) را خدمت دوستان تسلیت عرض می کنم
پ.ن: از همه دوستان در این شب های قدر باقی مانده التماس دعا دارم،
پ.ن: ادامه مبحث قبلی را در پست های بعدی دنبال کنید.
انتشار این مطلب در مجله پارسی بلاگ
انشار در صراط نیوز
نظر ()