بصیرت در اربعین حسینی
اجر و مزد گریه برای آن حضرت بسیار عظیم و بزرگ است و خداوند خود ضامن آن می باشد.
قطره ای از آن اگر در جنهم بیفتد آتش و حرارت آن را خاموش می کند.
امام صادق (ع) می فرماید: هر کس امام حسین علیه السّلام را یاد کند و بر او گریه کند بهشت بر او واجب می شود. (1)این ها تنها نمونه ای از کلام ائمه در خصوص ثواب گریه بر شهدای کربلا می باشد. اما به راستی دلیل این همه سفارش به برگزاری مجالس عزا امام حسین چیست؟
گریه بر مصائب سالار شهیدان باعث زنده نگه داشتن نهضت حسینی است. در واقع همانطور که پس از قیام امام حسین (ع) و شهادت ایشان و یارانشان، اسارت خاندان امام و ایراد خطبه های مشهور حضرت زینب و امام سجاد (ع) حق از باطل را روشن ساخت و به زنده ماندن فلسفه قیام امام منجر شد؛ برپایی مراسم عزای حسینی و گریستن بر مصائب این خاندان، نیز زنده نگهداشتن فرهنگ عاشورا را در جامعه و در میان مردم موجب می گردد.
علیرغم این همه سفارش به برگزاری مراسم عزاداری در ایام محرم و صفر و وجود روایاتی دال بر ثواب زیاد گریه بر امام حسین (ع)، تنها در صورتی قبول و مورد اجابت ایشان و خداوند قرار می گیرد که با معرفت و شناخت باشد. در واقع گریه کردن بر مصیبت حادث شده در صحرای کربلا و رنجهایی که پس از آن بر کاروان اسرا گذشت به تنهایی کلید رهایی از دوزخ محسوب نمی شود. باید توجه داشت گریه ای می تواند ما را بهشتی کند که همراه با معرفت باشد. اشک ریختن در عزای حسین(ع) نشانه پیوند قلبی با اهل بیت(ع) و سیدالشّهدا(ع) است. اشکی که از چشم جاری می شود نتیجه محبتی است که نسبت به اهل بیت در دل مومن حاصل میشود و این می تواند زمینه مناسبی برای حرکت های بعدی که همانا رسیدن به کمال است، باشد؛ اما توجه داشته باشیم در صورتی که اعمال و کردار ما با آن چه مورد قبول و پذیرش این خاندان عظیم الشان است، تفاوت داشته باشد و یا تلاشی برای رسیدن به کمال مطلوب نکنیم؛ جز حسرت و پشیمانی در روز جزا پاداشی نخواهد داشت. به تعبیر شهید مطهری "گریه بر شهید، شرکت در حماسه او و هماهنگی با روح وی ، موافقت با نشاط و حرکت او است"(2) و این اشک است که سزاوار آن همه ثواب است.
اشاعه فرهنگ عاشورا و شهادت در سطح جامعه و ایجاد بسترهای مناسب برای شناسایی این فرهنگ به همه آحاد جامعه به خصوص جوانان و نوجوانان، آنان را از افتادن به دام فرهنگ های مبتذل غربی و مکاتب نوظهور قرن حاضر، حفظ می کند. این همان چیزی است که دشمن بر روی آن برنامه ریزی های بسیار دقیقی کرده است.(نفوذ بحث های خرافی و بدعت های جدید در عزاداری ها، ایجاد شبهاتی در ذهن جوانان و نبود مراکز معتبر برای پاسخگویی زنگ خطری جدی است). هدف و برنامه ما برای جلوگیری و مهار این سیل ویرانگر چیست؟
التماس دعا
(1) منتهی الآمال ، ج 1، ص 542
(2) . مرتضی مطهری، شهید (ضمیمه قیام و انقلاب مهدی) ص 124.
نظر بدهید