ایام محرم و صفر زمان مناسبی است تا این سوال را از خود بپرسیم که اگر ما در شرایطی مشابه مردم آن زمان و دوران بودیم، چه عکس والعمل و واکنشی از خود نشان می دادیم، البته مطمئنا وقتی این سوال را در این شرایط و در روزهای اوج عزاداری برای امام حسین و شهدای کربلا از ما بپرسند، بدون شک خواهیم گفت ما امام حسین را تنها نمی گذاشتیم. اما اینکه این پاسخ این سوال چقدر می توند به واقعیت نزدیک باشد، مسئله ای است که به ذهن هر فرد مسلمان و عاشق امام حسین را حداقل برای یکبار هم ده به خود مشغول می کند؛ اما شاید بتوان فتنه خرداد ماه سال 88 را بتوان برای محک زدن ایمان افراد دانست، محک ایمان افرادی که خون را دایه دار انقلاب و اسلام می دانستند و معتقد بودن انقلاب به آنها مدیون است؛ ولی در آن بحبوبه فتنه تنها بصیرت و تدبیر بود که می توانست راه درست را مشخص کند و تکیه به ولایت روشن کننده چراغ راه سعادت است و البته بسیاری از افرادی که اعتقادی به این تکیه گاه ندارند هنوز هم در بیراهه دست و پا می زنند.
                           
بصیرت در کلام رهبری
 یکىاز وظائف اصلى امروز ما تقویت بصیرت است؛
 افسرانجنگ نرم به بصیرت احتیاج دارند؛
آگاهى‌هاىخودتان را نسبت به امروز و دیروز و فردا افزایش بدهید .
اگر بصیرت نداشته باشید، دوست را نشناسید، دشمن را نشناسید، یک وقت مى‌بینید آتش توپخانه‌ى تبلیغات شما و گفت و شنود شما و عمل شما به طرف قسمتى است که آنجا دوستان مجتمعند، نه دشمنان. آدم دشمن را بشناسد؛ در شناخت دشمن خطا نکنیم. لذا بصیرت لازم است، تبیین لازم است.