خاورمیانه بزرگ واقعیت یا توهم

ایده خاورمیانه بزرگ اولین بار در 12 دسامبر 2002 (مصادف با 22 آذر ماه 1381) توسط ژنرال کالین پاول وزیر امور خارجه وقت آمریکا به طور رسمی بر مبنای اصلاحات سیاسی، اقتصادی و آموزشی  مطرح شد. حمله ایالات متحده به افغانستان و به خصوص عراق پس از واقعه مشکوک 11 سپتامبر علاوه بر مطرح کردن دلایلی چون مبارزه با تروریسم و سلاح های کشتار جمعی، استقرار دولت سرمشق در این کشور به منظور اشاعه دموکراسی در منطقه اعلام گردید. موضوعی که مقامات آمریکایی بارها در سخنان خود به آن اشاره کرده اند.جورج بوش رئیس جمهور وقت آمریکا در 26 فوریه 2003، اندکی پیش از تهاجم نظامی به عراق در سخنرانی خود در انستیتو آمریکایی اینترپرایز، عزم خود را مبنی بر استقرار ارزش‌های دموکراتیک در خاورمیانه ابراز داشت.دیک چنی معاون رئیس جمهور آمریکا نیز در دسامبر 2003، در مجمع جهانی اقتصاد در داووس،صراحتا سیاست رسمی دولت آمریکا مبنی بر دموکراتیک ساختن خاورمیانه را بیان داشت.
حتی می توان جنگ های 33 روزه و 22 روزه اسرائیل به لبنان و غزه که با حمایت های آشکار و پنهان ایالات متحده همراه بود، را در راستای طرح خاورمیانه بزرگ دانست. به همین دلیل وقتی رژیم اسرائیل به نیابت از آمریکا در جنگ 33 روزه می‌جنگید خانم رایس وزیر خارجه سابق آمریکا در پاسخ به علت شروع این جنگ می گوید:"این زاییدن خاورمیانه بزرگ است و وضعیت آنجا نیز درد این زایمان است.‌ "اما با توجه به خیزش اسلامی مردم منطقه این سوال مطرح می شود که چرا طرح خاورمیانه بزرگ آمریکا با شکست مواجه شده؟· مسئله ای که طراحان الگوی خارمیانه بزرگ به کلی فراموش کرده بودند، خواست و اراده مردمی بود که غرور و انسانیتشان بارها توسط آمریکایی ها و اسرائیلی ها نادیده گرفته شده بود. درواقع بیداری اسلامی مردم منطقه را می توان بغض فروخته ملت هایی دانست که برای رسیدن به عزت و شرف خود بپاخواستند، مردمی که فهمیدند دلارهای آمریکایی چاره درد ها و مشکلات آنها نمی باشد.·
نقش انقلاب اسلامی ایران را نمی توان در این بیداری امت های اسلامی انکار کرد. موضوعی که حتی دشمنان این مرز بوم را نیز وادار به اعتراف کرد. روزنامه های اسرائیلی با اوج گرفتن اعتراضات در کشورهای منطقه اعتراف کردند که ایران پیروز اصلی تمام اتفاقات منطقه است.
شکست دشمنان علیرغم تمام تلاش ها و هزینه هایی که برای تسلط بر مردم مسلمان و به انحراف کشیدن ایدئولوژی اسلامی با ساخت فرقه های جعلی و شبهات در دین، همه و همه نشان از تحقق وعده خداوند مبنی بر پیروزی حق بر باطل است.
(وعد الله الذین آمنوا منکم و عملوا الصالحات لیستخلفنّهم فی الارض کما استخلف الذین من قبلهم و لیمکّننّ لهم دینهم الذی ارتضی لهم و لیبدّلنّهم من بعد خوفهم أمناً یعبدونی لا یشرکون بی شیئا)
خداوند، به مؤمنان درستکار شما وعده داده است آنان را در زمین جانشین می­کند؛ همچنان که گروهی از پیشینیان را جانشین کرده و دینی که برایشان می­پسندد، بگستراند و بعد از بیمناکیشان به آنان امنیت می­بخشد که آن زمان،  من را می­پرستند و چیزی را شریکم قرار نمی‌دهند.
پی نوشت:خداوند، به مؤمنان درستکار شما وعده داده است آنان را در زمین جانشین می­کند؛ همچنان که گروهی از پیشینیان را جانشین کرده و دینی که برایشان می­پسندد، بگستراند و بعد از بیمناکیشان به آنان امنیت می­بخشد که آن زمان،  من را می­پرستند و چیزی را شریکم قرار نمی‌دهند.
نکته مهم، این که وعدة خدا، حق و تخلف ناپذیر است؛ ولی جهانی‌شدن آیین الهی تا کنون اتفاق نیفتاده است؛ به همین سبب مفسر بزرگ قرآن، مرحوم طبرسی رحمه الله در تفسیر این آیه می‌گوید: چون گسترش دین در سراسر زمین و جهانگیر شدن آیین، از گذشته تا کنون پدیدار نشده است، به یقین، این امر در آینده اتفاق خواهد افتاد؛ زیرا جهانی شدن دین اسلام، وعده‌ای الهی است و وعدة خدا، تخلف‌پذیر نیست(2)

(1) در بیش از بیست آیه قرآن، حق بودن وعده‌های خداوند و تخلف ناپذیر بودنشان بیان شده است.

(2) مجمع البیان، ج7، ص152.