سکوت معنا دار مجامع بین المللی در کشته شدن مردم بیگناه

در روزهایی که انسانهای بی گناه در بحرین و لیبی به خاک و خون کشیده می شوند، سکوت اتحادیه اروپا، سازمان کنفرانس اسلامی و سازمان ملل و دیگر که سازمانهای مسئول واقعا شرم آور است. نشست های بی نتیجه این سازمان ها نشان از بی اهمیت بودن جان انسانها برای این افراد دلالت می کند؛ دیدن صحنه های کشتار مردم بی گناه و غیرنظامی به دست مزدوران قذافی در لیبی و آل خلیفه و آل سعود در بحرین دل هر انسان آزاده ای را به در می آورد. چطور پس از کشته شدن چند شهروند ایرانی در فتنه پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 88 ، نمایندگان پارلمان اروپا و حتی شخص اوباما در مجلس سنا نسبت به کشته شدن این چند شهروند ایرانی واکنش نشان دادند تا آنجا که نمایندگان پارلمان اروپا در زمان سفر آقای متکی وزیر سابق وزارت خارجه با در دست داشتن عکس خانم ندا آقا سلطان اعتراض خود را به کشته شدن یک انسان بی گناه اعلام کردند (این درحالی است که مرگ خانم ندا آقاسلطان هنوز هم در هاله ای از ابهام قرار دارد) . همه این مسائل را با هیاهوی رسانه های غربی در خصوص پرونده قضایی خانم سکینه آشتیانی، مرگ خیالی ترانه موسوی پس از فتنه سال گذشته در کنار شهید شدن بسیاری از مسلمانان در کشورهای عربی و آفریقایی در جریان خیزش اسلامی در این کشورها و سکوت مجامع جهانی و برگزاری نشست های بی فایده قرار دهید.
براستی که کشورهای استعمارگر و سلطه طلب تنها به فکر منافع خود هستند و تنها در جایی لب به سخن می گشایند که پای منافعشان در میان باشد. هیاهوی این رسانه و دروغ پردازی ها آنها در طی این چند ماهه پس از انتخابات به خاطر ترس از همین بیداری امت اسلامی در کشورهای عربی بود. لشکر کشی غربی ها به رهبری آمریکا به کشورهای عراق و افغانستان به بهانه مبارزه با تروریسم تنها به خاطر کنترل کردن ایران و البته جلوگیری از شکل گیری انقلابهایی مشابه انقلاب ایران در منطقه بود هرچند این لشکر کشی ها نه تنها نتوانست مانع صدور انقلاب ایران به دیگر کشورهای منطقه و جهان گردد بلکه در حال حاضر چگونگی خروج از نظامیان آمریکایی و غربی از این کشورها به عنوان یکی از بزرگترین و غامض ترین مسائل پیش روی این کشورها می باشد. باتلاقی که هر چه بیشتر در آن دست و پا می زنند بیشتر فرو می روند.
مطلب مرتبط: خاورمیانه بزرگ واقعیت یا توهم