همه ما بارها و بارها آیه 38 سوره شوری(1) که در مورد اهمیت مشورت است، شنیده ایم؛ خداوند در هنگام بیان صفات مومنان 
مشورت را نیز در کنار صفاتی چون توکل، پایداری، اجتناب از انجام گناهان بزرگ، بخشش در گنام خشم، برپایی نماز و انفاق قرار می دهد؛ در واقع تاکید می کند که مشورت یکی از صفات مومنان است.
مجلس مکانی است که افرادی که ما انتخاب کرده ایم ، از طرف ما متعهد به انجام وظایفی می شوند. همانطور که گفته شد مشورت از صفات مومنین است ولی از آنجایی که امکان نظر دادن همه مردم برای تصمیم گیری در خصوص یک قانون فراهم نیست،
ما افرادی را انتخاب می کنیم که به نمایندگی از طرف ما در قانونگذاری و نظارت بر قانون حضور داشته باشند. به همین دلیل است که باید نماینده ای را انتخاب کنیم که از لحاظ فکری، اعتقادی و ایدئولوژیکی به ما نزدیک باشد و تخصص کافی نیز برای بهتر انجام دادن وظایف محوله داشته باشد. پس من نماینده ای را انتخاب می کنم که دارای اعتماد به نفس کافی باشد تا بتواند صدای من را در جامعه منعکس کند،
نماینده شجاعی که ترسی از تهدیدات پوچ و توخالی دشمنان به خود راه ندهد.
نماینده ای که به اولویت های اولیه من که همان التزام به ولایت مطلقه فقیه است، اعتقاد راسخ داشته باشد
نماینده ای که خون شهدا را به مال دنیا نفروشد؛
نماینده ای که پویا و تاثیرگذار باشد.
چند حدیث در مورد مشورت از زبان امام معصوم
هیچ ملّتى با هم مشورت نکردند مگر آن که راه درست خود را پیدا کردند . امام حسن (ع)2
بهترین کسى که با او مشورت کنى کسى است که صاحب عقل و علم و تجربه ها و دوراندیشى باشد. امام علی (ع)3
هرگاه به مشورت نیازمند شدى، نخست به جوانان مراجعه نما، زیرا آنان ذهنى تیزتر و حدسى سریع تر دارند. پس (نتیجه) آن را به نظر میان سالان و پیران برسان تا پیگیرى نموده، عاقبت آن را بسنجند و راه بهتر را انتخاب کنند، چرا که تجربه آنان بیشتر است. امام علی (ع)4
(1). ... وَ الَّذینَ اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ أَمْرُهُمْ شُوری بَیْنَهُمْ وَ مِمّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ
آنچه به شما عطا شده متاع زودگذر زندگی دنیاست، و آنچه نزد خداست برای کسانی که ایمان آورده و بر پروردگارشان توکّل میکنند بهتر و پایدارتر است. (36) همان کسانی که از گناهان بزرگ و اعمال زشت اجتناب میورزند، و هنگامی که خشمگین شوند عفو میکنند. (37) و کسانی که دعوت پروردگارشان را اجابت کرده و نماز را برپا میدارند و کارهایشان به صورت مشورت در میان آنهاست و از آنچه به آنها روزی دادهایم انفاق میکنند...
2. تحف العقول، ص 233
3. غررالحکم، ج3، ص428، ح4990
4. شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید ، ج 20، ص 337، ح 866
نظر ()