دوستی می گفت: چله تابستان بود و مجبور بودم برای انجام کاری برم بیرون از خانه. هوا خیلی گرم بود؛ اینقدر گرم که دلم یهو هوس یک هوای بهاری کرد با خودم گفتم چی میشد که هوا همیشه مثل بهار بود؟ این طوری آدم نه احساس سرما می کرد و نه گرما. همین طور که داشتم با خودم این آرزو را تکرار می کردم، ناگهان به یاد آیه 13 سوره انسان افتادم که خداوند می فرماید: «متکین فیها على الأرائک لا یرون فیها شمسا و لا زمهریرا»؛ در آنجا بر تخت ها تکیه مى زنند، در حالى که آفتابى [که از گرمایش ناراحت شوند] و سرمایى [که از سختى اش به زحمت افتند] نمى بینند.
با خودم گفتم حال من برای رسیدن به این آرزو چقدر نفس خود را از گناه محفوظ می دارم، البته این تنها گوشه ای از نعمتهای بهشتی وعده داده شده خداوند به مومنین و پرهیزکاران است.
تو دوران کودکی هر وقت با بچه ها دور هم جمع می شدیم، از آرزوهای دست نیافتنی و شاید محال خود صحبت می کردیم و شاید ساعتها در این خیالات غرق بودیم. یک روز مامانم که این آرزوها را می شنید، گفت: اگر آدم های خوبی باشیم و با همدیگه دوست باشیم، دروغ نگیم و مامان، بابا هامون را اذیت نکنیم، خدا خودش تو بهشت، همه خواسته های ما را برآورده می کنه. 
بعد هم یک کم از توصیفاتی که خداوند در قرآن پیرامون بهشت فرموده است، را به زبان کودکانه برای ما تعریف کرد، آن قدر خوشحال بودیم که از آن روز به بعد به هم قول دادیم که که کار خوبی بکنیم که خدا ما را ببره بهشت.
چقدر زود قول هایمان را فراموش می کنیم.
چقدر زود همه چیز دیر می شود.
ای کاش هنوز هم بر سر قول کودکی خود بودیم

امیر مؤمنان (علیه السلام) در وصف و چگونگی بهشت می فرماید: اگر به دیده ی دل ببینی آنچه برای تو از بهشت وصف می شود و در آن تأمل و اندیشه کنی، هر آینه نفس تو از آنچه در این دنیاست از خواهش ها و خوشی ها و آرایش های آن که در نظر جلوه گر است دوری می کند و با تأمل و اندیشه، در صدای به هم خوردن برگ های درخت هایی که بر کنار جوی های بهشت ریشه های آنها در تله های مشک پنهان گشته است سرگردان می ماند. همچنین در آویخته بودن خوشه های مروارید تر و تازه در شاخه های نازک و ستبر و در نمایان شدن آن میوه های رنگارنگ در پوست شکوفه های آن درخت ها که بی رنج و بدون رفتن بالای درخت یا افکندن به وسیله سنگ و چوب، چیده می شود و طبق آرزوی چیننده در دسترس او قرار می گیرد و برای اهل بهشت در پیش قصرهای آن عسل های پاک و پاکیزه و شربت های تصفیه شده گردش داده می شود، تا هر که بخواهد بیاشامد