حضرت رسول فرمودند: چون روز اول شعبان می شود، پراکنده می کند ابلیس لشکر خود را در اطراف زمین و آفاق آن و می گوید به ایشان که سعی کنید در کشیدن بعضی از بندگان به سوی خدا در این روز و به درستی که خدای عزوجل پراکنده می کند ملائکه را در اطراف زمین و آفاق آن و به ایشان می فرماید: براستی نگاه دارید بندگان مرا و ارشاد کنید ایشان را، پس همه ایشان نیکبخت می شوند، مگر آن که امتناع و سرکشی کند، پس به درستی که او از حد گذشته، می گردد در حزب ابلیس و جنود او.
خدای عزوجل چون روز اول شعبان می شود، امر می کند به درهای بهشت پس باز می شود و امر می کند درخت طوبی را پس نزدیک می کند شاخه های خود را بر این دنیا، آنگاه ندا می کند منادی پروردگار عزوج: ای بندگان خدا این شاخه های درخت طوبی است، پس درآویزید به او که بلند کند شما را به سوی بهشت و این شاخه های درخت زقوم است و بترسید از او که نَبرد شما را به سوی دوزخ...
 خدایا حال که تو درهای بهشتت را برایم باز کرده ای و به من اجازه ورود به آن را دادی، خود کمکم کن تا در این دنیای پرزرق و برق گمراه نشوم و مباد که به جای چنگ زدن به شاخه های درخت طوبی، درخت زقوم را بگیرم.
منبع: مفاتیح الجنان
پ.ن: برای مطالعه متن کامل این حدیث به اینجا مراجعه کنید.
التماس دعا
 اللهم صل علی محمد وآل محمد و عجل الفرجهم