نماز پیوند انسان با خلق هستی و "رب العالمین" نردبان عروج آدمی در مسیر الی الله است. نماز تکرار و تلقین برنامه و طرح چگونه زیستن و چگونه ساختن است.
"هر نمازی که صورت می گیرد، مزد اعمال آنروز انسان است. اگر انسان در آن روز عمل صالح بجا آورده باشد، زمینه یک نماز خوب خواندن برایش فراهم است، بی اینکه انسان دقت کند که نمازش با حضور باشد، درست است؛ اما با دقت انسان و زور او درست نمی شود و مسئله حل نمی شود. انسان باید زورهایش را قبل از نماز بزند. یعنی فرد بگوید حالا من تصمیم می گیرم که در حال نماز حضور قلب داشته باشم،

امشب شبی به بلندای آرزوهایمان است. امشب را یکی از سه شب برتر سال دانسته اند، شب بخشش های بی حساب. آرزوی هر کس به اندازه دنیای اوست. پس دنیای خود را بزرگ کنیم؛‌ آنقدر بزرگ که تنها فرج یوسف زهرا را از خدا بخواهیم. خدایا ما را به این بلوغ برسان.
و اما یک نکته:
در امور معنوی اول برای خود دعا کنید؛ اما در امور مادی حاجات دیگران را در صدر حاجات خود قرار دهید.
             
بنده ای خدا را گفت: "اگر سرنوشت مرا نوشته ای، پس چرا دعا کنم؟"
خدا گفت: "شاید نوشته باشم هرچه دعا کند."
التماس دعا

         
دشمن آمده بود تا کمر ایران را بشکند، غرب با تمام تجهیزات و توان نظامی خود او را در این کار یاری می کردند. آنها آمده اند تا صدای انقلاب مردم ایران را در نطفه خفه کنند.
تمام برنامه ریزی ها و نقشه های ریخته شده، پیروزی صدام و فتح تهران را فریاد می زد. آنها هیچ شکی نداشتند. حق هم داشتند، مگر می شود با دستان خالی بدون کمک و در حالی که تمام دنیا مقابل تو ایستاده است، با دشمن جنگید و پیروز شد.
ولی مردان و زنان این سرزمین با اقتدا به مولایشان علی (ع) کمر بستند به نابودی دشمن. حضرت علی در جنگ جمل خطاب به فرزندش محمد حنفیه فرمود: