بررسی نگرش ائمه اطهار
در سریال مختار، صحنه ی آتش کشیدن هاشمیان در کابوس مختار، ابواسحاق ثقفی در پاسخ به سوال محمد بن حنیفه مبنی بر علت به آتش کشیدن وی توسط عبدالله بن زبیر، می گوید که ارادتش به علی دلیل این دشمنی می باشد.
این حقیقت که هنوز هم دوستداران واقعی علی متحمل سختیها و دشواریهای فراوانی می شوند، را نمی توان انکار کرد.

دلیل این همه دشمنی با آل علی (ع) و دوستداران علی (ع) چیست؟
مهمترین و شاید تنها دلیل آن را باید در تفکر و نگرش امام علی (ع) دانست. افرادی که پرچم دشمنی با امیرالمومنین علی (ع) را برافراشته اند، در واقع به جنگ همه خوبیها و زیبایی ها رفته اند.
حال که دشمن با تمام توان خود به جنگ ارزش های ما آمده است؛ آیا شایسته نیست که ما هم با یک برنامه ریزی دقیق و حساب شده سعی در شناساندن امیرالمومنین به جامعه جهانی بکنیم. آنهم در شرایطی که صهیونیست ها تلاش می کنند تا به اهداف مورد اشاره در پروتکل های چندگانه  صهیون برسند. پروتکل هایی که در بیش از 100 سال پیش نوشته شده است؛ ولی رد پای تمام جنایات صهیونیست ها را می توان در این پروتکل ها یافت. گفتنی است موارد اذعان شده در پروتکل های یهود دقیقا نقطه مقابل اندیشه های اسلامی است. تهاجم فرهنگی گسترده دشمن در میان جوامع مسلمان و به خصوص جوانان ایرانی و هدف قرار دادن باورهای مذهبی مردم، طرح شبهات فراوان و ایجاد فرقه های مختلف از جمله وهابیت توسط صهیونیست ها از زمینه هایی است که دشمن بیشترین مانور را بر روی آن داشته است. البته باید اعتراف کرد که دلیل این امر هم غفلت  و عدم توجه به بخش های فرهنگی و دینی می باشد. در واقع دشمن با تیزهوشی دست بر روی مسائلی گذاشته است که ما به سادگی از کنار آن گذشته ایم.
ادامه دارد ...

«مرد با ایمان‌ خود را در زحمت‌ و رنج‌ قرار می‌دهد و مردم‌ در پرتو وی‌ در آسایش‌ و راحتی بسر می‌برند». علی (ع) 

به بهانه طرح هدفمند شدن یارانه ها

طرح هدفمند شدن یارانه ها چقدر بر نحوه عملکرد و استفاده شما از منابع انرژی تاثیرگذار بوده است؟این سوالی بود که چند روز پیش در جمع دوستان مطرح شد؛ پاسخ های داده شد بسیار جالب و البته تامل برانگیز بود.  هرکدام از دوستان از خلاقیتهایی و شیوه های نوینی که برای کاهش در هزینه های خود استفاده کرده بودند، صحبت کردند.اینکه این طرح بسیار مفید و به سود اقتصاد بیمار ما است، شکی در آن نیست؛ ولی سوالی که مطرح می شود این است که آیا ما نمی توانستیم پیش از آغاز طرح هدفمند شدن یارانه ها که البته بخشی از برنامه بزرگ تحول اقتصادی کشور است، کمی در روش های استفاده از انرژی تجدیدنظر می کردیم؟ آیا پیش از این نمی توانستیم با کمی دقت نظر در رفتار و عملکرد خود، راههایی را برای استفاده بهینه از منابع موجود پیدا کنیم؟
جای تاسف است که علیرغم داشتن داعیه مسلمانی و ناپسند بودن اسراف در دین مبین اسلام، شاهد شیوع این عمل زشت و ناپسند تقریبا در تمام بخش های جامعه هستیم؛ شاید که آغاز این طرح تمرینی باشد برای ترک کردن عادات زشتمان. با توجه به کلام مولا علی (ع) که می فرمایند: مسرف را سه نشانه است و علامت_ آنچه را که از او نیست و حق او نیست، میخورد، می خرد و می پوشد.
آیا استفاده نادرست از منابع، به معنی تجاوز به حق و حقوق آیندگان و محروم کردن آنان از نعمت های خدادای نیست؟ 

پی نوشت: اسراف در اسلام جنبه های گوناگونی دارد که از آن جمله می توان به اسراف اعتقادی، اسراف اخلاقی و اسراف قضایی اشاره کرد. ابه همین خاطر است که دین اسلام را دینی میانه رو می نامند.   

چقدر کار فرهنگی کرده ایم؟ (قسمت سوم)

خلاصه اینکه چند ماهی از آن روز گذشت؛ دهه اول ماه مبارک رمضان افطاری خونه یکی از همکاران دعوت بودیم ؛ همه همکاران با دیدن سارا خیلی جا خوریدم؛ حجاب کامل و داشتن روزه از موضوعاتی بود که شگفتی همه را به دنبال داشت. چرا که سارا در سال گذشته به غیر از دو روز اصلا روزه نگرفت و دلیل خود را عدم تحمل گرسنگی بیان می کرد ولی امسال تمام روزه های خود را گرفته بود و احساس رضایت در چشم هایش موج می زد.باید بگویم دلیل این تغییر رفتار برقراری جلسات مذهبی پرسش و پاسخ در محل کار جدید اوست. طبق گفته سارا در این جلسات به همه شبهات و سوالاتی که برای او وجود دارد بدون هیچ گونه پیش داروی پاسخ داده می شود. این دوست من در فاصله چهار ماه به طور کلی تغییر کرد و تفاوت های اساسی و کلیدی در تفکرات و نوع نگرش او ایجاد شد.
حال باید پرسید این بهتر است یا برخورد های کوتاه مدت انتظامی آن هم فقط در فصل تابستان. اگر زمینه این گونه جلسات در همه ادارات برقرار شود آیا شاهد تحولات اساسی و بزرگ در این زمینه نخواهیم بود. ناکارآمدی زنگ های تعلیمات دینی و بینش اسلامی نیز از دیگر دلایلی است که به این مسئله دامن میزند. چرا دانش آموزان و دانشجویان جواب سوالات و شبهات ایجاد شده در ذهنشان را از محیط مدرسه که بهترین مکان و زمان برای یادگیری است دریافت نمی کنند. این موضوع حتی در مساجد و کانون های فرهنگی نیز کمتر اتفاق می افتد .
با گسترش روز افزون ارتباطات و طرح شبهات اساسی در زمینه مسائل دینی و اعتقادی آیا زمان آن نرسیده است که با شناسایی ریشه ای این گونه مشکلات، به فکر حل آنها در دراز مدت باشیم. درواقع بهتر است به جای تکیه به طرح های کوتاه مدت، تهاجمی و کم بازده به طرح های بلند مدت، پربازده بپردازیم.

                خدایا چنان کن سرانجام کار                             تو خشنود باشی و ما رستگار