در حالی که در همه اعصار گذشته و حتی پیش از ورود اسلام به این سرزمین، ایرانیان همواره حجاب بر سر داشته اند، اما اکنون چه شده است که حیا و حجاب در جامعه کمرنگ شده است؟ در زمان رضاخان وقتی غائله کشف حجاب و متحدالشکل کردن لباس ایرانیان آغاز شد خیلی از زنان ایرانی محبوس شدن در چهار دیواری خانه را بر برداشتن حجاب ترجیح دادند و با این کار خود بسیاری از سختیها را به جان خریدند. همانطور که پیش از این گفتم حیا را می توان یکی از زیر بناهایی اصلی حجاب در جامعه برشمرد، مسئله ای که رضاخان به آن توجهی نداشت ولی در دوره محمدرضا شاه، این مسئله مورد توجه قرار گرفت و سعی شد که با با از بین بردن قبح بی حجابی، این مسئله را در بین جوانان و نوجوانان به امری عادی بدل کنند. از جمله کارهایی که در این دوره صورت گرفت می توان به موارد زیر اشاره کرد:و
رود توریست های فرنگی به همراه همسرانشان و جولان دادن در خیابان ها
نشان دادن زنان موفق بی حجاب
چاپ عکس زنان بی حجاب در مجلات و روزنامه ها
نشان دادن عکس زنان ورزشکار بدون داشتن حجاب اسلامی
ایجاد هماهنگی کامل بین برنامه های تلویزیون، رادیو، محتوای مطبوعات با متون کتب درسی در تغییر تصویر ذهنی زن و...
باید قبول کرد که وقتی چیزی مدام تکرار می شود، عادی شده و قبح آن از بین می رودو البته این مسئله در هنگامی که جریان روبر نیز انفعالی عمل کند و هیچ تلاشی برای جلوگیری از رواج اندیشه غلط و اشتباه نکند، شدت بیشتری پیدا می کند. در این مسیر باید گفتار علمی و منطقی را انتخاب کرد چرا که با گسترش رسانه ها و تبلیغات فراوان استفاده از راهکارهای قبلی چندان مثمر ثمر نخواهد بود و دافعه استفاده از ابزارهای قدیمی در این مسیر بیش از فواید آن است. استعمار هر روز با ایجاد شبهه و تردید سعی در اشاعه فرهنگ غربی در سطح جامعه می کند؛ حال آنکه ما تقریبا در برابر این هجمه عظیم فرهنگی سکوت کرده ایم.
هر چند در چند سال اخیر نهاد ها و گروهایی مردمی و غیر مردمی تلاش هایی را در این زمینه آغاز کرده اند؛ اما با توجه به تاخیر زمانی و گستردگی آن، کافی نیست.

تا حالا فکر کردید چرا در دهه های اخیر حجاب زنان اینقدر دستخوش تغییر شده است؟ چرا در کنار یک زن محجبه، دخترش را می بینیم که هیچ گونه اعتقادی به حجاب ندارد و با بدترین پوشش در جامعه ظاهر می شود؟ در گذشته دختران حجابی را انتخاب می کردند که مادران داشتند ولی چرا اکنون این مسئله وجود ندارد؟ ویل دورانت در کتاب تاریخ تمدن می گوید: زنان طبقات بالای اجتماع جز در تخت روان و روپوش دار از خانه بیرون نمی آمدند(1). استرابون: ایرانیان اگر بخشی از بدنشان برهنه باشد آن را بی شرمی می دانند و همیشه بلند(تا ساق پا) لباس می پوشند(2).
در حالی که تمام اسناد تاریخی حکایت از وجود حجاب و پوشش در میان زنان ایرانی حتی قبل از ورود اسلام به ایران بوده است زن ایرانی مسلمان را چه شده است که با بدترین وضع در جامعه حضور دارد و نه تنها آن را بی شرمی نمی داند بلکه از آن به عنوان یکی از افتخارات و پیشرفت های زندگی اجتماعی خود یاد می کند. چرا آمار استفاده از لوازم آرایش در ایران بالاترین حد جهانی را دارد؟
1. تاریخ تمدن جلد 1 ص 553 
2. حجاب در ادیان الهی ص 133
                                                                                                                                                   ادامه دارد...

با آغاز فصل گرما دوباره بحث در مورد حجاب در جامعه زیاد شده است، عده ای خواستار دخالت دولت در قضیه حجاب هستند و بعضی دیگر وضعیت اسف بار حجاب و بدحجابی را به دلیل کم کاری ها و موضع گیری های نادرست دولت و مسئولان فرهنگی می دانند. آیا حجاب فقط مربوط به فصل گرما است؟ چرا این قدر در رابطه با مقوله حجاب که یکی از اصلی ترین پایه های حفظ خانواده است،  مماشات به خرج می دهیم؟ چرا مسئولین فرهنگی ما نسبت به این موضوع بی تفاوت هستند؟ چقدر کار فرهنگی کرده ایم؟
باور کنید خیلی از مواردی که الان در جامعه بابا شده از همین صدا و سیما بیرون آمده است. امروزه دیدن عروس های بی حجاب در خیابان دیگر به امری روزمره تبدیل شده است، به قول یکی از دوستان اگر روزی از دیدن عروس های بی حجاب جا می خوردیم، امروز دیگر باید از دیدن عروس های با حجاب دچار شگفتی شویم، واقعا این مسئله یکی از هزاران موردی دردآوری است که در جامعه شاهد آن هستیم. البته باید توجه داشت که قبح این مسئله هم به لطف صدا و سیما ریخته شده است. (آخرین مورد آن عروسی سریال چهارچرخ است که عروس ها بدون هیچ گونه پوششی در خیابان و جلوی مهمان ها ظاهر می شوند. البته این مسئله یکی از صدها موردی است که از این طریق بابا شده است. )
چند وقت پیش یکی از دوستان دنبال کار بود، خودش می گفت خیلی از جاها به صرف داشتن چادر حتی حاضر نمی شدند مهارت و تخصص من را ببینند، این مسئله برای خود من هم بارها پیش آمده و چقدر دردآور است که انسان در یک جامعه اسلامی زندگی کند و با وی چنین برخوردی شود. وقتی در مرود خبر آزار و اذیت یک خانم یا دانشجو محجبه در فلان کشور اروپایی یا آمریکایی تیتر می زنیم، فراموش نکنیم که این موضوع نیز در جامعه ما نیز دارد به امری عادی تبدیل می شود.
البته صدا و سیما برنامه های خوبی هم در زمینه فرهنگ سازی حجاب دارد، یکی از آنها برنامه استوا است که برنامه ای بسیار کاربردی است. هرچند متاسفانه ساعت پخش آن و مهمتر از همه نبود اطلاع رسانی در خصوص پخش چنین برنامه ای، باعث شده خیلی از افراد اصلا از پخش این برنامه خبر هم نداشته باشند. 
نقش صدا و سیما در فرهنگ سازی
حجاب در باور من